Vorig jaar had ik het grote genoegen Lore Stessel te interviewen in het kader van een reportage over haar werk. Wat treft haar in de bewegingen van haar onderwerp, waar valt haar blik op wanneer ze haar foto’s trekt, maar vooral: hoe gaat ze tewerk om dit gevoel in een finaal beeld te capteren?
Daaruit blijkt onder meer dat, hoewel ze steeds op zoek gaat naar een algemeen esthetisch beeld, het gevoel dat ze tracht weer te geven in de kleine details zit, een beweging die net iets meer evoceert dan verwacht, een houding die onverwacht een heel nieuw verhaal vertelt.
Het zijn hierdoor niet ‘zomaar’ foto’s. Het overwegend gevoel dat erin vervat ligt komt vaak pas achteraf te voorschijn, wanneer ze de beelden herontdekt. De gevoelens die zo in haar opkomen gaat ze versterken door middel van het procédé waarmee ze de foto’s op het doek ontwikkelt. Meer en meer worden dit gevoel echter deel van het creatieproces, het moment waarop ze het beeld vastlegt, de stilte en leegte waarin ze zich samen met de dansers hult, tot ze met haar camera deel gaat uitmaken van hun beweging.
Maar ze legt het zoveel beter uit dan ik zou kunnen, dus ontdek even mee:
- Cultuur en plezier met de bizarre hoeden van Séverine Gallardo - januari 4, 2025
- Daniela Chirion en de herontdekking van de hemel - januari 2, 2025
- 16 kunstboeken van 2024, een selectie van TheArtCouch - december 28, 2024
