Waar gaat een geurkunstenaar graag ruiken aan de oksels van de bomen? Peter De Cupere mocht zich in 2011 tegoed doen aan de geurenexplosie op het betoverende Isola Comacina. Temidden van het Comomeer creëerde hij de formule voor het parfum Artfume Isola Comacina.
Waar gaat een creatieve duizendpoot zich laven aan een neverending stroom van prikkels? Film-, fotografie-, performance – en geluidskunstenares Meggy Rustamova kon een tijdje meesurfen op de New Yorkse flow. Zou deze internationale ervaring haar indrukwekkende lijst van tentoonstellingen mede een boost gegeven hebben?
Peter De Cupere en Meggy Rustamova proefden van een artist-in-residence ervaring. Peter geselecteerd door de Fondazione Isola Comacina om richting Italië te trekken en Meggy bij Residency Unlimited, Brooklyn, New York. Veel kunstenaars dromen ervan om als uitverkorenen op zoek te gaan naar prikkelende voedingsbodems. Verwacht je niet aan een mecenaat de luxe in een vijfsterrenresort. Denk aan een sober verblijf waarbij kunstenaars uit verschillende disciplines, gaande van beeldende kunst, dans, fotografie, theater, muziek tot audiovisuele kunsten samenkomen in een scheppende omgeving.
Dergelijke artist-in-residence worden niet enkel door de overheden georganiseerd, ook verschillende ondernemers bieden tijdelijk onderdak aan kunstenaars. Een creatieve kruisbestuiving aangevuld met zakelijke ondersteuning door geslaagde ondernemers lijkt me een cocktail voor creatief succes?
Cité des Arts in Parijs
In de Parijse ‘Cité des arts’ worden jaarlijks meer dan 300 beloftevolle kunstenaars uit alle hoeken van de wereld ontvangen. Vanuit België trokken Lola Daels, Stefanie De Vos, Isabelle Tollenaere, Nicoline van Stapele en Jonas Vansteenkiste in 2018 naar de Franse hoofdstad om er hun artistieke carrière verder te ontplooien. Elk apart en zonder elkaar ter plaatse te ontmoeten. Bij WARP in Sint-Niklaas delen ze hun ervaringen en presenteren ze kunstwerken die onder invloed van hun verblijf ontstonden. Kunstenplatform WARP timmert zelf aan de realisatie van een verblijfsplek en atelier voor kunstenaars en zoekt dus naar de ideale habitat voor de kunst.
Ontdek samen met mij deze vijf uitverkoren kunstenaars!
De couveuse van Lola Daels
Lola Daels toont een drieledige installatie met de titel ‘Le Vrai Fake’. Ze vertrekt vanuit een steen die ze vond tijdens een wandeling in het Atlasgebergte. Overtuigd van de zeldzaamheid kopieerde ze de steen meermaals in kunststof tijdens haar residentie in Parijs. De replica’s werden surrogaat herinneringen aan haar Marokko-reis, maar tegelijk nieuwe betekenisdragers. Ze dupliceerde de steen met aarde, klei en zaden als ingrediënten, met een soort van ‘zaadbom’ als resultaat. De serrekasten waarin de ‘vrai fakes’ zich bevinden, fungeren als een couveuse voor de toekomst.
Expanded painting van Stefanie De Vos
De werken van Stefanie De Vos springen in het oog door het uitbundig kleurgebruik. De residentie in Parijs betekende voor haar het startpunt voor het onderzoeken van de mogelijkheden van keramiek in relatie tot haar schilderpraktijk – die te omschrijven valt als ‘expanded painting’. Als architecte gaat ze op zoek naar de interactie tussen beeld en object in een ruimte. De keramische sculpturen duiken op als tweedimensionele uiting van het vlakke beeld.
In de tuin achter het herenhuis staan twee ingelijste vensters. Recupmateriaal uit de renovatiewerken die volop gaande zijn bij WARP. Interieur is exterieur geworden en de kleurvlakken met lyrische borstelsporen gaan een dialoog aan met de florale dynamiek in de tuin.
Dansende kleding door Isabelle Tollenaere
Met haar installatie ‘I REMEMBER THAT I AM INVISIBLE AND WALK SOFTLY SO AS NOT TO AWAKEN THE SLEEPING ONES’ heeft Isabelle Tollenaere oog voor het bestaan dat zich doorgaans buiten onze ervaringswereld afspeelt. Tijdens haar verkenningen doorheen Parijs verzamelde en fotografeerde ze talloze stukken achtergelaten kleren, lakens en dekens die verwijzen naar daklozen. Ze naaide de kledingstukken aan elkaar en bevestigde ze op de ventilatieroosters van de Parijse metro. De dansende kledingstukken in haar video doen denken aan kinetische reclamefiguren die je vaak ziet langs de kant van de weg, bedoeld om de aandacht te richten op een product. Haar ‘sculpturen’ vestigen daarentegen net de aandacht op iets dat weggeworpen is, achtergelaten of verloren, en onrechtstreeks ook op de mensen van wie de spullen waren. Personen die veelal een onzichtbaar bestaan leiden in de marge van de samenleving en die aan onze aandacht ontsnappen. Waar ooit lichamen de kledingstukken bewoonden, wordt die leegte nu gevuld met lucht en wordt de afwezigheid van de mensen die ze droegen benadrukt. Ook foto’s en het gevonden textiel wordt gepresenteerd bij WARP.
De hoge aaibaarheidsfactor van Jonas Vansteenkiste
De veelzijdigheid van Jonas Vansteenkiste merken we in de gepresenteerde werken in deze tentoonstelling. Enerzijds worden twee werken uit de reeks ‘Fractum Donum’ getoond. Hierin gebruikt hij een rozas: een typisch 19e eeuws ornament met gestileerde florale elementen. Het mosachtig oppervlak suggereert de overhand van de natuur op mens en cultuur. Deze reliëfs hebben een nomadisch bestaan: eerder presenteerde hij ze op locaties in Parijs en Berlijn, zowel in binnen- als buitenruimtes. Ze hebben een fluwelen uitstraling waardoor je ze wil aanraken.
Anderzijds tonen zijn video’s ‘Adventure/ Fantasyland’ een mozaïek van bestaande locaties uit een themapark. Maar ook zes tekeningen uitgevoerd door deze visual artist trekken mijn aandacht. Zeer gedetailleerde uitvoeringen van florale taferelen laten zien dat Jonas vele stijlen aankan.
Kleurrijke mijmeringen van Nicoline van Stapele
Door de kleurrijke patronen en geometrische vormen van Nicoline’s werken zou je al gauw in een vrolijke sfeer komen. Maar het zijn in feite verwerkingen van gemijmer en getob tijdens haar wandelingen langs de Seine. Wie ben ik, van waar kom ik en waar wil ik naartoe? Hoe slaagt men erin om vorm te geven aan een grotendeels verzwegen familiegeschiedenis die bestaat uit puzzelstukken als haar Joodse origine, wereldoorlog, concentratiekamp, katholicisme en misbruik? Blanco geschilderde meubelfragmenten en een papieren vliegtuigje verwijzen naar concrete familieleden. Teksten verwijzen naar het Hebreeuws, leugen, waarheid en de overtuiging dat haat geen toekomst in zich draagt.
- Borrowed Spaces nog tot 26/01/2020 bij WARP
- Meer te weten komen over Meggy Rustamova en Peter De Cupere? Lees dan onderstaande artikels uit de estafette-reeks.
