Posted By Gwendolina Willems

Wat gebeurt er als achttien opkomende kunstenaars met internationale ambities in dialoog treden met professionals uit de kunstwereld? Sinds 2007 organiseert het kunstencentrum WARP jaarlijks een unieke portfoliodag, een artistieke blind date waarbij om de 45 minuten tafeltjes gevuld worden met wisselende gesprekspartners voor één-op-één feedback momenten. Fotografe gaat in gesprek met museumdirecteur, beeldend kunstenares neemt curator mee door haar oeuvre en ambities. De editie van 2021 werd aangekondigd als “a golden generation”. Ik was één van de panelleden. Vijf gepassioneerde kunstenaars deelden hun artistieke pad met mij.

Evelien Hiele

“Wreed schoon”, zo omschrijft Evelien Hiele de rode draad in haar oeuvre. Ze zoekt de spanning tussen vrolijkheid en tragiek. In Club 1, olieverf op doek (2019) etaleert ze deze gelaagdheid niet alleen in thematiek maar eveneens in techniek. Olieverf aanbrengen en weer wegnemen. De cirkelvormen associëren we bijna automatisch met een reddingsboei temidden van een wanhopige mensenmassa. Door net dat laagje weg te nemen, vangt ze de aandacht van de kijker om een eigen waarheid te ontdekken in het tafereel. Evelien wil tegelijk tonen en afschermen.

Vrolijkheid integreert ze onder andere door toetsen van florale elementen en door opvallende accenten van streepjes en ruitjes in de kledij van personages. Maar ook hier laat ze voldoende ruimte om vragen te stellen over de wereld achter de maskerade. Wreed schoon maakt nieuwsgierig naar werk op groter formaat.

Mira Verstraeten

Deze veelzijdige kunstenares is niet te stuiten in haar enthousiasme, overtuigingskracht en welbespraaktheid. Ze deelt haar persoonlijk verhaal op een toegankelijke manier. Het intieme beeld van een dansend koppel ontroert en is krachtig ook zonder de autobiografische achtergrond mee te krijgen. Vertrekkend van fotografie bouwt ze op naar performances waarbij nadruk ligt op het fysieke spel. Mira zoekt daarbij de interactie op met andere kunstenaars, waarbij ze actueel maatschappelijke thema’s van zelfzorg tot mentale verbinding exploreert. Sterk werk! Mijn nieuwsgierigheid is gewekt naar haar groei en verdere parcours bij internationale samenwerkingen.

Frances Joossens

Liefde voor architectuur is duidelijk aanwezig in haar futuristisch aandoende werken. Zo zoekt Frances het spanningsveld tussen rationele lijnen van gebouwen en grillige vormen van de natuur. Ze componeert collages door delen van foto’s in de olieverfwerken te integreren maar ze vindt eveneens de kracht van soberheid in balpentekeningen. Met slechts een paar trekken zet ze nomadische figuren neer in desolate vlaktes. Haar sketchboek is een plezier om te doorbladeren: figuren worden geboren, uitwaaieren is toegelaten. Frances is als een moderne nomade onderweg door haar eigen gecreëerde, ongelimiteerde wereld.

Deborah Serlet

“Kwetsbaarheid, schaamte, identiteit en zelfbewustzijn,” antwoordt Deborah Serlet op de vraag in welke termen ze haar kunstwerken omschrijft. Een ontmoeting die blijft hangen, niet in het minst omwille van haar persoonlijkheid, maar eveneens door het verhaal achter haar werken. Deborah kruipt in de rol van een personage inclusief met make-up en pruik om zichzelf vervolgens te fotograferen. Fascinerend om te zien welke transitie ze ondergaat wanneer ze zich fotografeert in haar ouderlijke omgeving in Brugge en hoe deze verschilt van de foto’s genomen in haar huidige verblijfplaats in Gent. We lezen veel in de foto’s uit Brugge waar de grens tussen het personage en haarzelf flinterdun wordt. Sprekende beelden gestoeld op een verhaal dat mag en zelfs moet gedeeld worden.

Bastiaan Van Aarle

Hoe kan je tijd vatten in fotografie? Bastiaan heeft er bergen voor beklommen en uren geduld voor opgebracht om met Moving Mountains tijd op een grensverleggende manier weer te geven. Op een foto genomen in een woud lijkt het alsof een elfje zijn regenboogstof heeft uitgestrooid. Met een solo-expo in Le Botanique in het vooruitzicht kan hij zijn lijst van (internationale) tentoonstellingen uitbreiden. Bastiaan weet zijn passie voor fotografie te combineren met wetenschap en deze te vertalen in afgelijnde verhalen. De uitgifte van het boek 01:20 met een fotografische weergave van IJsland vraagt om een vervolg liefst met een uitgeschreven verhaal van the journey.