Peter De Konincks recente werk, een herwonnen vrijheid of een verdieping van zijn meesterschap?

Posted By Frederic De Meyer

De inspiratie van kunstenaars neemt soms verrassende wendingen. Jarenlang perfectioneerde Peter De Koninck zijn etstechniek aan de hand van grote, moeizaam opgebouwde taferelen van historisch en persoonlijk sterk geladen plekken, weliswaar af en toe, als om op adem te komen, afgewisseld met omwegen naar het schilderen van modernistische architectuur waarin het licht- en schaduwspel een cruciale rol speelde. Deze schilderijen vormden wel een verlengstuk van zijn etsen, maar bood niettemin nieuwe mogelijkheden en effecten die met de strenge etstechniek moeilijk bereikt konden worden. “Ook dààrom kon ik mijn voorliefde voor modernistische architectuur de vrije loop laten”, vertelt Peter, “en op een bepaald moment zelfs abstracte interpretaties maken.”

Dat hij nu op et punt gekomen is om wat “losser te werken” en zijn onderwerpkeuze uit te breiden heeft misschien minder met de leeftijd te maken, dan met het feit dat hij de indruk heeft om met het perfectioneren van zijn techniek een -misschien voorlopig- hoogtepunt heeft bereikt. Je kan bepaalde keuzes, zij het technisch of thematisch, dermate uitdiepen dat je er een vrijheid in vindt, maar ook daar stuit je op limieten, zo blijkt. “Ik op het punt dat ik eigenlijk niks meer uit de weg wil gaan”, verklaart hij. “Ik beleef eigenlijk veel plezier aan het schilderen. Het loskoppelen van het theoretisch raamwerk biedt me meer pure arbeidsvreugde.”

Niet dat hij het etsen heeft afgezworen, lang niet. Maar hij perst zijn meesterschap ervan in kleinere formaten. Het is iets makkelijker om te werken in de nieuwe formaten, vergeleken met de grote, die bijzonder arbeidsintensief zijn. In deze kleinere ruimtes kan hij zich niettemin uitleven en nieuwe perspectieven uitproberen, ook thematisch: “complexe structuren en richtingen, interieurs van verlaten industriële gebouwen.” In deze reeks van vijf kleinere etsen ook twee die een nieuw thema aanboren, een knipoog naar de Carceri van Piranesi. Peter diende een aanvraag in om de leegstaande gevangenis van Dendermonde te mogen bezoeken om dit thema verder uit te diepen, maar om zich “in te werken” maakte hij alvast deze twee op basis van bestaand beeldmateriaal.

Op de raaklijn tussen het steeds groeiende meesterschap en het verkennen van nieuwe thema’s vallen er nog talrijke nieuwe werelden te ontdekken, die Peter met zichtbare arbeidsvreugde blijft ontginnen.

Recent werk van Peter De Koninck is te zien op de expo Recent Works bij Wouter De Bruycker Gallery in Antwerpen, van 23 april tot 21 mei. Klik hier voor alle info!