Kunst kan soms een duwtje in de rug gebruiken. Een interview met Rozemarijn De Keyser van Artshizzle

Posted By Marc Mestdagh

Artshizzle verbindt mensen met kunst en cultuur en ook met elkaar. Het aanbod bestaat uit diverse formats van teambuildings voor bedrijven en activiteiten voor particulieren. Hierbij spelen musea en galeries een belangrijke rol. Hoe dit allemaal concreet in zijn werk gaat, vernemen we tijdens een kort gesprek met een gedreven Rozemarijn De Keyser, die in 2015 mede-oprichtster was van Artshizzle en nu de dagelijkse leiding op zich neemt.

Kan je even Artshizzle situeren?

Artshizzle is eigenlijk ontstaan vanuit de vaststelling dat er met uitzondering van rondleidingen weinig divers aanbod is voor volwassenen die musea bezoeken, in tegenstelling tot kinderen, specifieke doelgroepen enzovoorts. Nochtans kunnen ook volwassenen wel wat hulp gebruiken om de kijkervaring rijker te maken.

Je vertrekt voor de activiteiten van Artshizzle altijd vanuit het samen kijken naar kunst. Hoe kijk jij zelf naar kunst?

Voor mij is kunst een weergave van emoties, een reactie op wat gebeurt in de maatschappij. Dit maakt een essentieel deel uit van mijn identiteit. Mensen die begaan zijn met kunst zijn volgens mij verdraagzamer en ruimdenkender, net omdat ze open staan voor meer nuances en meerstemmigheid. Kunst slaagt erin om aandacht te vragen voor maatschappelijke uitdagingen nog voordat het debat zich op politiek of sociaal vlak ontwikkelt. Daarom geloof ik heel sterk in die verbindende kracht van kunst.

Hoe vertaalt zich dat in je aanpak van teambuilding. Wat is de rol van kunst hierbij? Zien de deelnemers het al bij al toch niet teveel als een middagje weg?

Als ik groepen meeneem naar musea merk ik dat het vertoeven in een omgeving met kunst mensen op een andere manier aanzet om over zichzelf, hun emoties en hun relatie met de collega’s te praten. Er is geen direct competitiegevoel zoals bij andere teambuildingformats (bv. karting) wel het geval is. Dat zorgt ervoor dat er ook geen rollenbevestiging is van een bestaande hiërarchie. Mensen laten zich graag meenemen in het verhaal van de kunstwerken. Ik zorg ook voor interactie en voldoende prikkels om er meer aan over te houden dan enkel een leuke ervaring. Ik ben ervan overtuigd dat mensen achteraf meer zelfvertrouwen hebben om vaker naar musea of tentoonstellingen te gaan.

Zijn er dan grote drempels?

Zoals gezegd, musea houden zich te weinig bezig met de grote groep mensen die zelden een museum bezoekt. Als ze dat dan wel doen worden ze geconfronteerd met een eerder eenzijdige kennisoverdracht waarbij nogal wat voorkennis vereist is. Er is nog heel wat marge om de publiekswerking te diversifiëren. En ook bij galeries stel ik vast dat de drempel heel hoog ligt. Bezoekers denken dat ze verplicht iets zullen moeten kopen, of ze zijn bang een slecht figuur te slaan omdat ze er minder van afweten dan de galerist. Ze zijn bovendien meestal niet vertrouwd met hoe het mechanisme van galeries eigenlijk werkt. Er mag zeker wel wat meer transparantie komen als het over prijs- en waardebepaling gaat, maar misschien nog belangrijker is het sensibiliseren van bezoekers om werk van levende kunstenaars te kopen. Er zijn heel wat zaken die hierbij kunnen helpen om dat vertrouwen te vergroten. Denk maar aan meer informatie geven over het werk, het verhaal erachter, de link met het oeuvre en het traject van de kunstenaar. Of over de wijze waarop kunst gedocumenteerd wordt in de cv van de kunstenaar en in catalogi. Maar ook meer zakelijke aspecten, zoals het beschikken over een factuur van de aankoop en een certificaat horen erbij. Bij doorverkoop zijn die immers onmisbaar.

Als je onbeperkte middelen zou hebben waar zou je dan binnen de scope Artshizzle het liefst meer op inzetten? En waarom?

Naast teambuildings vind ik het heel boeiend om direct met particulieren te werken. Los van de emotionele connectie met kunst, merk je heel vlug de therapeutische waarde van kunst voor specifieke omstandigheden, bijvoorbeeld bij rouwverwerking. De verbinding die kunst maakt met en tussen mensen is zo mooi en waardevol. Of het nu over maatschappelijke uitdagingen gaat, of omwille van de schoonheid van een werk, of het innovatieve karakter of de loutering. Ik kan me een leven zonder kunst niet voorstellen. We zouden daar allemaal veel meer aandacht voor moeten hebben.

Recent organiseerde je een workshop bij Frock Gallery in Ieper over kunst kopen. Kunst kijken is voor veel mensen al niet zo evident, laat staan kunst kopen. Hoe ervaar jij dat ? Wat wil je precies bereiken met de workshop? Welke rol speelt de galerie in dit verhaal?

Ik heb destijds een workshop ontwikkeld waarbij het vooral over de algemene principes gaat waar een kunstkoper of verzamelaar moet op letten. Ik spreek mezelf niet uit over de kunst op zich. Ik wil op de eerste plaats mensen warm maken om over te gaan tot het kopen van een uniek kunstwerk en ik wil ze daarbij helpen. Bedoeling is uiteraard dat ze er zelf plezier aan beleven, maar het is ook meegenomen dat ze beseffen hiermee kunstenaars en kunst in het algemeen te steunen. Ik heb dit format al meerdere keren gedaan. Door in kleine groep te werken is er een gemoedelijke sfeer en veel interactie. De deelnemers zijn nieuwsgierig en bereid om bij te leren. Voor de galerie is het nuttig om hun publiek wat te ‘verversen’ of om banden met gekende bezoekers te versterken. Een win-win voor iedereen dus.

We vroegen ook even een reactie aan Annelies Deltour van Frock Gallery.

We waren blij verrast dat de workshop in minder dan 2 weken volgeboekt was. Er is al vraag naar een herhaling maar ook vanuit de deelnemers is er interesse in een opvolgsessie. Rozemarijn De Keyser hanteert een heel authentieke stijl, toegankelijk en met een vleugje humor, waardoor de deelnemers zich vlug op hun gemak voelden. Aan de hand van concrete voorbeelden en verwijzend ook naar kunstwerken in de galerie behandelde ze heel wat topics. Eén van de belangrijkste boodschappen die ze meegaf was dat het buikgevoel bij kunstkopen mag doorwegen, dat kunst vaak emoties oproept en dat kunst kopen heel persoonlijk is. Ze benadrukte dat galeries daarbij kunnen helpen, niet alleen bij de selectie, maar eventueel ook bij de presentatie en installatie. Wat ook geapprecieerd werd waren inzichten over zaken als de verschillende types van galeries, hoe de prijsbepaling gebeurt, de gebruikte terminologie in de kunstwereld. Telkens gebruikte ze daarbij concrete voorbeelden en ging ze in gesprek met het publiek. Zoals gezegd zeker voor herhaling vatbaar.

Meer info over Artshizzle – www.artshizzle.be | Frock Gallery – www.frockgallery.com