Het ongewone terug omarmen… Oskar Zieta en Thibo Moreels bij Frock Gallery in Ieper

Posted By Frederic De Meyer

Het zal talrijke lezers een vreemde hersenkronkel zijn, maar sommige -serieuze- filosofen spelen lustig met de gedachte dat de realiteit voortspruit uit een collectieve hallucinatie. De wereld als idee, of als wil, zo nieuw is het niet. Het uitgangspunt biedt evenveel voer voor wilde speculatie als het verklaringen biedt voor enkele vreemde vaststellingen die we in de ‘harde’ wetenschap maar niet kunnen verklaren, zoals bijvoorbeeld de kosmologische constante of de absoluutheid van de lichtsnelheid.

Het leidt denkers als Bernardo Kastrup tot de conclusie dat deze hallucinaties, eenmaal individueel ervaren, dezelfde realiteitsgehalte hebben als de collectieve. En dus, de gedachtegang verderzettend, dat ook wetenschappelijk onverklaarbare fenomenen even reëel zijn als de empirisch of logisch gegenereerde fenomenen.

Heel kort door de bocht: onze verbeelding is even reëel als wat we uit wetenschappelijke studie menen af te leiden.

U voelt me al komen: wie verbeelding zegt komt al snel bij kunstenaars terecht, al hebben ze er bijlange geen monopolie op. Kunstenaars hebben minstens dit met filosofen gemeen dat ze de neiging vertonen alle vaste grond van onder de voeten weg te halen en vanuit een duizelingwekkend vacuüm trachten iets nieuws te bouwen, dat materieel andere vormen kan aannemen, maar fundamenteel uit dezelfde grondstof bestaat: de idee.

We zijn het door de lange denktraditie verleerd, het leven met het ongewone. Er is niettemin niets natuurlijker dan dat, het zit wellicht nog in onze genen. Leven met de realiteit van de verbeelding, met het ondenkbare of het onmogelijk geachte, het lijkt zo langzamerhand terug in de mode. Hoe dit beter te uiten dan in kunst?

Het vormt het uitgangspunt voor de wat bizarre nieuwe expo bij Frock Gallery in Ieper. “Deze tentoonstelling kan net zo goed gezien worden als een reactie op onze brave, nieuwe wereld als dat het er een product van is,” verklaart Matt Frock. Kunst op zich is een traditionele manier om een idee vorm te geven, maar door aan de hand van kunst hierop te reflecteren verleg je een grens -die weliswaar al eerder werd verkend, maar die qua vorm nog steeds kan verrassen, zo blijkt.

Matt bracht de Poolse beeldhouwer Oskar Zieta samen met de jonge Belgische autodidactische kunstenaar Thibo Moreels. “De verschillende vormen die Oskar maakt zijn ongelooflijk magisch en abstract, en tegelijkertijd huiselijk en vertrouwd” aldus Matt. Thibo werkt met gevonden materialen waartussen hij “ongewone verbanden en associaties” creëert. Beide brengen het ongewone, het onvertrouwde terug tot haar natuurlijke plek: tussen ons. Het vreemde heeft ons nooit verlaten, maar we hebben het uit onze belevingswereld verbannen. Tijd om het terug toe te laten waar het behoort…