Er zijn zo’n kunstenaars die op korte termijn een grote evolutie doorstaan. Voor een kunstleek als mezelf is het moeilijk precies te verwoorden hoe deze evolutie vorm vat, hoe het zich in verf en compositie heeft genesteld. Al kan ik om de evolutie gewaar te worden wel uitgaan van de impact die de werken op mij hebben, en besef ik in vele gevallen wat aan de bron ligt van de evolutie: heel vaak is dit hard labeur en een grenzeloos uitdiepen van de oorspronkelijke impuls die tot het maken van kunstwerken heeft geleid.
Verhuizen naar een groter atelier zal Angéline Catteeuw vast meer vrijheid gegeven hebben. Omvangrijkere doeken, grotere muren om talrijke schetsen aan op te hangen, meer afstand om oudere werken langer in zich op te nemen; het zelfvoedend mechanisme achter de evolutie van een oeuvre wordt ongetwijfeld aangestuurd door omgevingsfactoren, maar inherent is er onmiskenbaar ook een evolutie binnenin haar werk. Dat ligt aan een groeiende zelfzekerheid denk ik; het ontluikende zelfbewustzijn van de kunstenaar vervormt tot een resolute standvastigheid, het aarzelende wordt meer en meer een stelling.
Een kunstenaar rijpt, net als elk van ons. Het fascinerende ligt echter in het feit dat hij er zichtbare sporen van achterlaat. Het oeuvre is een visueel logboek van een continu mentaal proces.
Persoonlijk sta ik alleszins in toenemende mate geboeid en perplex voor het groeiende oeuvre van Angéline.
Wie het nieuwste -en wat ouder- werk van Angéline wil (het)ontdekken kan nog tot zondag terecht in de pop-up tentoonstelling op de botermarkt 6 in centrum Gent, van 11-17u!
Geniet alvast van enkele sfeerbeelden:
- Kunst als cesuur, een nieuwe monografie van Yves Beaumont - december 23, 2024
- ‘Met niets dan tijd’ Karel Dierickx in al zijn facetten tot 22 december bij Francis Maere - december 21, 2024
- Open atelierdag Simon Verheylesonne, een uitgelezen kans om in het hoofd te kijken van een boeiende kunstenaar - december 18, 2024
Lees ook:
