De virtuoze vrijheid van Ilke Cop
(nvdr: in januari won Ilke Cop de tweejaarlijkse Gaverprijs voor schilderkunst. Naar aanleiding hiervan publiceren we hier voor het eerst het interview dat Jan Leysen met haar had in 2022, en dat eerder in TheArtCouch magazine #10 verscheen. De gebruikte beelden werden door Ilke Cop geboden met oog p dit artikel) Tijdens het kunstparcours PASS kuier ik naar de volgende site. Klaar om verrast, een zeldzame keer ontgoocheld, te worden....
Een eerste soloshow voor Olga Fedorova bij Tatjana Pieters in Gent
De Gentse galerie Tatjana Pieters pakt voor het eerst uit met een soloshow van de Brusselse Olga Fedorova. Fedorovas oversneden beeldtaal maakte reeds indruk op de Biënnale van de Schilderkunst en het Ballroomproject. Daar zag ik onder meer een wollen wandtapijt met een beeld van een meisje dat een ander met haar hoofd in de wcpot duwt terwijl een vriendin haar haardos vasthoudt, en ze in het toilet overgeeft. Het beeld biedt een...
De sculpturale fotografie van Alexander Popelier
In maart vorig jaar presenteerde hij zijn eerste solotentoonstelling bij Rufus Gallery in Gent. We waren erbij en keken ernaar en… bleven kijken. Alexander Popelier betoverde zijn publiek met fotografie en ‘fotografische sculpturen’. Ik vind geen gemene noemer om zijn werk te betitelen. Het werk spreekt vele talen. Een goede reden om hem een bezoek te brengen. Alexander Popelier, BLADEN (2020); foto: Geert Cornelis Een zeer cleane...
Jonas Vansteenkiste ontpopt zich als curator tot een meesterverteller. Een korte City-trip naar Menen (cc De Steiger)
Kunstenaar-curator Jonas Vansteenkiste komt weer zeer krachtig uit de hoek met een kleine maar inpalmende tentoonstelling. Rond het thema urbanisatie verzamelt hij een schare kwalitatieve kunstenaars die zowel in sculpturen, video, installaties, fotografie als een schilderij een kijk geven op de vele facetten van verstedelijking: Manon De Boer, Anouk De Clercq, Jonas Vansteenkiste, Lola Daels, Elias Cafmeyer, Conrad Willems,...
Tegendraadse strelingen in het boudoir van Anton Cotteleer
Wat is dat toch met die werken van Anton Cotteleer? Waar ik ze ook ontmoet (Watou, Art Brussel, The White House,…), keer op keer nestelen ze zich hardnekkig in m’n hoofd. Ik ga op zoek naar de bijzondere kracht van deze sculpturen en leg mijn vraag aan de kunstenaar zelf voor. Is het het theatrale van het werk? De sculpturen prijken op een klein podium. De sokkel, die het werk draagt maar er ook integraal toe behoort, verwijst naar...
