MYRIAD PERSUITS: componeren met verf, kleur en licht… Virtuoos Jan De Vliegher te gast in Mudel
Een behoorlijke tijd geleden, toen mijn eega — na de drukte van een vernissage — nog wel eens met me meekwam wanneer ik een tentoonstelling ten tweeden male in minder hectische omstandigheden wilde bekijken, hoor ik haar nog heel discreet vragen: “Hoe doet die dat?” Haar ver- en bewondering waren onnoemlijk groot. We bevonden ons in de Bogardenkapel, op het domein van de Brugse Stedelijke Academie. Het moet in de jaren negentig zijn...
In Otegem wil je het “Voorbijtrekkend landschap” graag (meer dan een wijle) vasthouden
ACTUELE BEELDENDE KUNST MET DE NATUUR ALS INSPIRATIEBRON *Ik probeer nog wat in “De jaren” (Annie Ernaux) te lezen. De televisie staat aan, maar de klank is lang gesmoord. Het wordt donker en eindelijk wat koeler. Af en toe kijk ik op. “De Afspraak” (tv één)… Toch even luisteren wat die BV over walvissen zegt. Straks, lees ik in een strook rechtsboven op het scherm, gaat het over Cassius Clay. Ik stond ooit ’s nachts op om dat wonder...
‘Teken – Dingen’ in Kortrijkse kunstruimte 4n20
Onder de noemer ‘Teken – Dingen’ kunt u in kunstruimte “4n20” (met enthousiasme door een vzw gerund), een gewezen weefatelier waaraan weinig lijkt verbouwd noch vertimmerd en dus een behoorlijk tastbaar relict van het Kortrijkse textielverleden in de Jakob van Arteveldestraat, naar beeldend werk gaan kijken van Wim Opbrouck (ik heb die baardige reus nu verdomme nog nooit live accordeon zien en horen spelen!), Stefaan...
Tamara Van San en Jean Godecharle spelen een aanstekelijk beeldend duet in Hilde Vandaele Gallery (Watou)
Confusion or wonder Het is me eindelijk gelukt om nog eens in Watou te geraken. Sinds de “Poëziezomers” (waar weliswaar lang niet alles “top” was, maar je te midden een gigantisch plastisch aanbod altijd wel je gading vond) op een nieuwe leest zijn geschoeid, ben ik er niet meer geweest. Decennia lang nochtans was Watou, zoals voor nogal wat collega’s-critici, zowat mijn jaarlijkse artistieke bedevaart in eigen land. En kijk, telkens...
‘It is’, Jean De Groote in Adornes: Een unieke locatie waar het absolute zijn van dingen zich verzoent met van verhalend barstend erfgoed
Voor het geval u na mijn/deze vernissage-toelichting alsnog op uw honger mocht blijven, dek ik mij initieel in met een citaat uit een tekst die niet van mij is, maar uit de pen is gevloeid van Véronique de Limburg Stirum, de motor achter de grote artistieke dynamiek die de laatste jaren van dit historische domein is beginnen uitgaan. NIET EVIDENT In verband met deze bijzondere tentoonstelling schreef ze een wijle geleden een...
