‘We kept on dancing like it didn’t matter’ … Giannina Urmeneta Ottiker in cc Hasselt
Het verleden laat sporen na, ongetwijfeld, maar in tegenstelling tot waar we vaak vanuit gaan komen deze sporen niet voort uit herinneringen die onverbloemd of onaangetast in een lade in onze hersenen zijn opgeborgen, wachtend op een gelegenheid om er uit tevoorschijn te komen. We zijn naar het schijnt als mens, evolutief gezien, relatief weinig met exacte herinneringen, ze voegen niets toe aan onze overlevingskansen. Het verklaart...
Een mogelijke handleiding voor je bezoek aan de overweldigende overzichtsexpo van Emile Claus
Het was op de koppen lopen op de expo van Emile Claus. Niet zo verrassend uiteraard, in donkere tijden die zowel het seizoen als het tijdsgewricht inluiden is de doorsnee mens op zoek naar verlichting, en licht is er met bakken op deze groots opgezette expo, waarvoor de bezoeker zelfs tot een verplicht parcours over twee verdiepingen wordt gedwongen. Niets mis mee overigens, voor mij was het de eerste keer dat ik tot boven geraakte....
Over de (taal)grens: de herontdekking van Belgische surrealiste Marianne Van Hirtum
In ons kleine land scheidt een schijnbaar onoverbrugbare grens ons, niet door bergen of rivieren, maar simpelweg door een taalbarrière. Dat is jammer, want er valt op cultureel vlak heel wat moois te ontdekken. De komende weken (en daarna) doen we een extra inspanning om bijzondere culturele evenementen onder de aandacht te brengen. Deze week, op aanbeveling van een van onze lezers, richten we ons op de expo Le surréalisme est une...
Frank Gryffroy en Stefaan Vanhoutte in De Weverij, verbeeldingsdrang in esthetiek gevat
Creativiteit. Het is een complex gegeven. Het kan net zo goed een gevolg zijn van een innerlijke gedachtegang als dat het van buitenaf door toevallige verschijningen of gebeurtenissen kan worden geïnspireerd. Het kan in de ene enkel ontspruiten wanneer hij zich in zijn omgeving ontdoet van alle overbodige materiaal, als bij een ander juist enkel voorkomen in de confrontatie met een weelde aan visuele impulsen. Het kan louter gericht...
De oorverdovende stilte van Hans Vandekerckhove
Dit wordt een moeilijk stuk. Er valt zoveel te zeggen over het werk van Hans Vandekerckhove, of, tenminste: het roept bij mij zoveel associaties en gedachten op dat ik snel het gevaar loop verstrikt te geraken in mijn gedachtegang, of de doodlopende sporen die ik er af en toe in sla al te expliciet op de lezer over te dragen. Tegelijk valt het te herleiden tot het eenvoudige maar substantiële niets. Het werk noopt ertoe: het dient als...
