Jong opkomend talent Floris Van Look stelt voor het eerst solo tentoon bij Keteleer Gallery

Posted By Frederic De Meyer

Hij werd ons reeds door een aantal bevriende kunstverzamelaars getipt. Zo’n unanimiteit is eerder zeldzaam. Het moet gezegd, op het eerste gezicht heeft het werk van Floris Van Look iets ontwapenends fris. Het zal aan l’air du temps liggen misschien: een intuïtieve voorkeur voor eenvoudig ogende, verhelderende verhalen, direct ontsproten uit een misschien wel universele fantasie, gevoed door een al te menselijke drang naar een luchtigere versie van de mistroostige werkelijkheid.

Er zijn wel meer jonge kunstenaars die wellicht onbewust op deze tijdsgeest inspelen. Maar ondanks de ogenschijnlijke luchtigheid van hun werk is het nooit geheel vrijblijvend. Het werk van Joëlle Dubois bijvoorbeeld, vorig jaar nog te zien in het MUDEL, bulkt van maatschappijkritiek; het werk van Stijn Bastiaenen dat we in Whitehouse zagen, ontlokt dan weer een wat pijnlijk glimlach, al biedt het een met gezonde humor gevuld zelfbeeld -ook van onszelf. Misschien juist daarom. Clara-Lane Lens tast dan weer zonder enige schroom de al dan niet artificiële grenzen van de genders af, ze observeert zonder oordeel, onderzoekt zonder voorafbepaald doel. Het is misschien wat deze generatie kunstenaars het meeste typeert: ongeremd, taboeloos, in your face.

Het lijkt me of het werk van Floris Van Look zich in deze nog jonge traditie inschrijft, alvast thematisch -ik schrijf het in voorwaardelijke zin, gezien ik nog nooit daadwerkelijk voor een van zijn werken heb gestaan en maar al te goed besef hoe futiel een digitale weergave van een werk kan zijn, al zeker van een schilderwerk, en al zeker wanneer de verf danig op het doek is aangedikt dat het een rol op zich opeist in het tafereel.

Ook thematisch is bij Floris niets wat het lijkt. Kabouters dwarrelen olijk en onbezorgd in zijn taferelen rond, zo ze al niet met elkaar op de vuist gaan of les lijken te geven aan een al dan niet geïnteresseerd publiek dat voornamelijk uit fruit blijkt te bestaan; wolken roken er de pijp, boomschorsen en kerktorens kent hij antropomorfe eigenschappen toe. Er lijkt geen limiet te bestaan op zijn creatieve geest. Het stemt de kijker alvast vrolijk, de creaties van zo’n grenzeloze fantasie. Niettemin schuilt steeds een ongemakkelijke waarheid achter de ogenschijnlijke naïviteit, zo lijkt het me. Er wringt iets, al kan je niet meteen duiden wat precies.

Floris Van Look, *The Gathering*
courtesy Keteleer Gallery

“Sprookjes duren nooit lang”, luidt de platitude. Ze zijn allerminst onschuldig. Net als mythes onthullen ze vaak een mysterie dat sluimert in ons onderbewuste, verklaren wat we onmogelijk rationeel aan onszelf uitgelegd krijgen. Het is misschien een teken aan de wand, het feit dat jonge kunstenaars teruggrijpen naar bestaande of nieuwe sprookjes en mythes. In een wereld waarin het wetenschappelijk inzicht exponentieel toeneemt en de fundamenten van onze aangeleerde logica ondermijnt, waarin technologische mogelijkheden grenzeloos lijken maar tegelijk bepaalde vermaande zekerheden wegvegen, vormt het misschien wel een verademing en een troost om terug te grijpen naar het onverklaarbare, naar fundamentele mysteries die in elk van ons vervat liggen. Het verklaart wellicht de onweerstaanbare aantrekkingskracht van deze jonge generatie kunstenaars, waar Floris Van Look alvast een intrigerend voorbeeld van vormt.

Very Important Friends, de eerste solotentoonstelling van Floris Van Look, loopt van 30 januari tot 14 maart bij Keteleer Gallery. Klik hier voor alle info.