Een biënnale van de schilderkunst biedt per definitie inzicht in slechts een enkel aspect van kunst, die zich in een steeds groeiend aantal andere vormen manifesteert. Maar daar ligt juist de charme ervan. Door zich te storten op een enkele praktijk, ontdek je in de diepte wat je niet meer aan de oppervlakte kan gewaarworden. Deze biënnale zorgt dan ook steevast voor een schat aan nieuwe ontdekkingen.
In het laatste HART Magazine stelt voormalig hoofdredacteur Marc Ruyters de relevantie van de biënnale van de schilderkunst in vraag. Dat is zijn goed recht, en in tijden waarin kunst zich meer en meer in nieuwe, vaak crossmediale vormen uit, kan het zijn dat hij een punt heeft. Voor kunstliefhebbers die zich simpelweg spontaan willen laten verrassen door kunst, zonder er al te veel onnodige cerebrale energie aan te besteden, vormt deze biënnale wat mij betreft alleszins een hoogtepunt van het kunstjaar. Kunst – in welke vorm dan ook – kan een onmiddellijke impact hebben op de ziel. Dat is misschien haar ultieme bedoeling. De biënnale biedt een uitstekende manier om zich volledig bewust te worden van dit uitgangspunt.
Onze highlights:
De biënnale vindt plaats op verschillende locaties. Ik sprong alvast twee dagen voor de opening binnen in het Museum van Deinze en de Leiestreek, waarbij ik me vooraf toch afvroeg hoe ze de monumentale ruimtes gingen vullen met slechts een twaalftal kunstenaars (buiten de permanente collectie), en vooral of de vijf hedendaagse kunstenaars niet wat gingen vervalen tussen hun oudere collega’s. Het tegendeel bleek waar. Mijn oog gleed voortdurend naar het werk van hedendaagse talent dat er in overvloed te zien is, en dat meer dan prominent haar plaats opeist tussen de oude reuzen.
/1/ Sarah De Vos
Wie vertrouwd is met het werk van Sarah De Vos zal een aantal iconische werken van haar wederom kunnen ontdekken. Maar er is meer. Haar reeks ‘eglomise series portrait‘, drie (van de in totaal zes) portretten van een vriendin, die ze aan de achterkant van een glasplaat schilderde, voelt wat popart aan, dan wel in een fris en innovatief kleedje. Maar mij viel vooral een ‘ouder’ werk uit 2008 op, Stattoo. De grauwe, ruwe maar subtiele materialiteit van het beeld biedt het een lijfelijkheid die, na lang kijken, op een vreemde manier sensueel aanvoelt.
/2/ Bendt Eyckermans
Het werk van Bendt Eyckermans kende ik van reportages en boeken. Hoe bedrieglijk beide media kunnen zijn, kan je enkel gewaarworden door zintuiglijk voor zijn werk te staan. Dat komt door zijn bijzondere schildertechniek, een nieuw soort pointillisme bijna, die zijn onmiddellijk herkenbare beelden een extra diepgang biedt. Mix deze techniek met een iconografie die uit het allerdagelijkste leven gegrepen is, en een hoogst persoonlijke, intieme symboliek: het leidt onvermijdelijk tot enigmatisch werk, waarvan je intuïtief aanvoelt dat het volledig klopt, hoewel je het nooit volledig kan vatten. Soms, of zelfs heel vaak, hoeft dat dan ook niet…
/3/ Joëlle Dubois
Frivool, maar nooit onschuldig. Het werk van Joëlle Dubois bulkt van zowel maatschappij- als zelfkritiek. Soms leest het als een persoonlijk dagboek, zoals in haar diptiek Dawn en Dusk, een compromisloos zelfbeeld voor en na het verbreken van een relatie. Opvallend is tevens de kleine muurschildering, een baksteen groot, waar ze op het ogenblik van mijn bezoek nog aan bezig was. Mocht je haar werk nog niet kennen biedt de expo alleszins stof genoeg om je erin te verdiepen.
/4/ Kristof Van Heeschvelde
Het werk van Kristof Van Heeschvelde fysiek juist in de juiste ruimte krijgen, het is een uitdaging. Het lukte reeds mooi in zijn expo in Nucleo in mei vorig jaar. Nu, omringd door zoveel jong en ouder talent, heeft het wel een specialer cachet. Hij heeft er met 6 werken een aparte hoek van het museum weten te bemachtigen, van waaruit hij al dan niet goeddunkend, dat weet ik niet meteen, alle andere vormen, dimensies, en tijdperken van kunst rondom hem in ogenschouw kan nemen. Maar het blijft zijn plek. Zijn brand. Gezien de insteek van zijn werk stel ik me toch de vraag wat het zou gegeven hebben mocht het lukraak doorheen het museum hebben gehangen, naar mijn gevoel zou het zijn boodschap nog intrigerender hebben gemaakt, gezien het uiteindelijk zijn bedoeling is om de stardom-status van de kunstenaar in vraag te stellen. Maar het werkt denk ik voor beide opties: door de relativiteit van zijn stergehalte in een aparte hoek samen te ballen, wordt zijn punt misschien juist scherper.
/5/ Olga Fedorova
Van de hedendaagse kunstenaars in het Mudel was dit de enige die ik nog niet kende. Maar wat een impact genereert ze! Door haar nomadische bestaan liet ze noodgedwongen haar schilderpraktijk links liggen, om zich toe te leggen op digitaal gecreëerde beelden. Het verklaart misschien de ietwat kille uitstraling van haar werk, dat niettemin doorspekt is met een uitbundige symboliek. Vreemd genoeg – gezien de digitale oorsprong ervan – kan haar werk pas echt gesmaakt worden wanneer je ervoor staat.
// Ga dit zien, want:
- deze biënnale toont aan dat schilderkunst nog lang niet dood is, juist levendiger dan ooit. De kunstenaars – oude en hedendaagse – hebben elke een persoonlijk en sterk narratieve boodschap. Wat deze expo bewijst, is dat de hedendaagse kunstenaars een uitgesproken eigentijds verhaal hebben, dat zich duidelijk afscheid van dat van de ‘oudere generatie’. Beide blijven niettemin boeien;
- de drie locaties van de biënnale, op zo’n 15 minuten rijden van elkaar, vormen een ideale daguitstap vol interessante ontdekkingen;
- de selectie hedendaagse kunstenaars in het Mudel vormt een boeiende inkijk in het werk van aanstormend talent in België.
PS: vergeet vooral niet jouw collectie van TheArtCouch Magazine aan te vullen aan de uitgang van het museum!
De Biënnale van de Schilderkunst loopt nog tot 18 oktober 2020 op drie verschillende locaties:
° Museum van Deinze en de Leiestreek www.mudel.be
° Museum Dhondt-Dhaenens www.museumdd.be
° Roger Raveel Museum www.rogerraveelmuseum.be
#EXPOFLITS
Deze zomer willen we de kunst een extra hart onder de riem steken. TheArtCouch gaat voorproeven op tentoonstellingen in eigen land die absoluut de moeite waard zijn en kiest telkens een paar teasers voor het publiek. Wil jij ook jouw evenement in de kijker zetten? Ontdek hier meer.
- Open atelierdag Simon Verheylesonne, een uitgelezen kans om in het hoofd te kijken van een boeiende kunstenaar - december 18, 2024
- Vier kunstenaars en de zichtbare afwezigheid… Kunst voor fijnproevers bij 10a in Otegem - december 17, 2024
- Honderd jaar De Toverberg, een magische conversatie in een reeks portretten gevat - december 14, 2024