Er wordt vaak over strategieën gesproken bij het uitbouwen van een kunstverzameling. ‘In diepte’ gaan in het werk van een specifieke kunstenaar, of enkel topwerken van kunstenaars trachten te bemachtigen, of nog je specialiseren in schetsen of litho’s van al dan niet grote namen, omdat die veelal goedkoper zijn en je er dus meer van kan verzamelen. Maar wat als je strategie erin bestaat om geen strategie te hebben? Compulsief kopen wat je interessant lijkt, en dan een plaatsje vinden in je reeds overvolle huis?
Welkom in de kunstcollectie van mode-ontwerper Paul Smith. Kunst in brede zin, de man lijkt een crush te kunnen opdoen voor werkelijk alle soorten objecten, zo hij ze al niet als gift krijgt opgestuurd van overal ter wereld. Maar ook veel kunst, en daarin blijft hij eveneens gespeend van een eenduidige smaak. I buy what I like, aldus Paul. Dat geldt dus zowel voor Hockney en Patti Smith, als voor illustere onbekenden. Ongetwijfeld zal zijn beroep er mee te maken hebben: open staan voor alle invloeden, alle ideeën die niet noodzakelijk passen in een voorgekauwd concept. Voor hem zijn het dan ook geen afzonderlijke disciplines. Alles, wat hij verzamelt, wat hij creëert, wat hij is, maakt deel uit van een enkel geheel, zo lijkt hij te eggen.
Een bijzonder man, met een bijzondere collectie…
- Over de (taal)grens: Gaston Bertrand ‘Entre abstraction et figuration’, een leven lang schilderen - november 16, 2024
- Het jaarboek TheArtCouch 2024 verschijnt in december - november 9, 2024
- ‘Ricochets’ van Francis Alÿs, terugblik op een bijzonder project - november 9, 2024